Donderdag 1 september - Nog 90 dagen

De dag dat onze eigen kalender echt van start is gegaan. Omdat 14 weken nogal lang klinkt en 90 dagen nog veel langer. En dat doet mij niet veel goeds. Door de Lariam en de verveling heb ik het erg moeilijk. De verveling zorgt voor het denken en de Lariam zorgt voor heel negatief denken ( beetje depressief )
De tranen komen en gaan. Gelukkig kan ik samen met Femke het er over hebben. Het is lastig om uit te leggen dat het hier iets anders is dan dat wij ons hadden voorgesteld. We kunnen het er met elkaar goed over hebben omdat je het zelfde ziet en mee maakt. Omdat hier in je eentje nog 30 dagen te blijven voor mij niet gaat werken, zonder Fem had ik al lang terug gegaan naar Nederland. Maar opgegeven nee nee dat ook zo maar niet.

Het is lastig uit te leggen hoe ik me voel maar het is zwaar en donker. Daarom heb ik besloten om eerder terug te komen het liefst te gelijk samen met Femke op 2 december. Wel vliegen we beide apart terug want we zitten bij verschillende vliegmaatschappijen. Maar 40 minuten na elkaar landen we op Schiphol. Dus toch nog een soort van samen terug vliegen.

Maar vandaag begint onze eigen kalender week en gaan we opzoek naar de malarone maar nog belangrijker naar een voorraad chocolade.
Ik wordt van verveling zeer creatief.
Wij allebei eigenlijk je zoekt manier en dingen om jezelf bezig te houden. Totdat de school op 13 september weer begint. We hopen dat we dan een goed ritme kunnen vinden en ons plekje , ook dan steeds wat meer kunnen vinden. Al voelt het gastenverblijf toch echt steeds meer als ons eigen thuis. Dan moet het eigenlijk alleen maar beter gaan vanaf nu.

Onze kalender week heeft geen 7 maar 10 dagen. Vanaf vandaag zijn het nog 90 dagen, onze kalenderweek heeft 10 dagen en zo zijn het dan nog maar 9 weken. Dagen en tijden kennen ze hier niet in Ghana dus wij leven in dagen. Dit is dag 90 morgen dag 89 en overmorgen dag 87.

Om het een beetje leuk te houden ook voor ons zelf hebben we punten gemaakt waar we naar toe kunnen leven. Voor elke dag hebben we iets leuks. En dat leuke doen we dan dus in totaal 9 keer.

Zo hebben we op de 0 dagen de 90-80-70-60 etc. : Het posten van een brief. Dit kan alleen in Sunyani dus hebben we elke 10 dagen al weer een uitstapje en kunnen we gelijk onze boodschappen doen.

Op de 9 dagen zoals 89-79-69 etc.: Het maken van een video voor school en hebben we een schoonmaakklusje in ons huis.

Op de 8 dagen zoals 88-78-68 etc.; Het is stom toeval maar Fem en ik hebben beide nog precies 9 stroopwafels. Dus vandaar dat we op de 8 dagen een stroopwafel nemen met een kopje thee.

Op de 7 dagen ( Ga er vanuit dat het nu een beetje helder wat dan de 7 dagen zijn) ; Hebben we een film date met Shrek. Met een maskertje op een filmpje kijken.

Op de 6 dagen ; Kopen we een souvenir voor de gene waar we een brief naar toe hebben gestuurd. Kunnen we er weer een dagje er op uit.

Op de 5 dagen ; Komt Sanne met een Raadsel een moeilijke zodat we een hele dag kunnen puzzelen.

Op de 4 dagen ; Hebben we het punt van de week. Dat kan iets leuks zijn, een tip voor de volgende keer of gewoon iets om over te klagen.

Op de 3 dagen ; Hebben we de boeren omelet (:

Op de 2 dagen : Hebben we Ghana. Dit houd in dat we iets benoemen wat we gaan missen hier in Ghana.

Op de 1 dagen ; Heb ik een boek uitgelezen en bij Femke is dat om de 3 weken. Haar boeken zijn in 3 stukken verdeelt. Mijn boek is in 10 stukken verdeelt om elke dag een stukje te lezen.
Daarnaast houden we ook trouw bij wie er wint met duizenden. Al hebben we daar onze eigen variant op gemaakt zodat het langer duurt. Alles is 5 punten waard behalve de schoppenvrouw en de joker.
Na 9 weken hebben we dus de echte uiteindelijke winnaar.

Vandaag dus naar Sunyani geweest om een brief te posten, uiteindelijk bleek het postkantoor dichterbij te zijn dan dat we dachten. Wel twijfelen we of dat 1 postzegel wel voldoende is en hoe lang het duurt voordat hij aan komt in Nederland. Wel hebben we de echte echte echte chocomelk gevonden in de winkel.
Wat melk en wat van die honingringen. Het half afgebakken stokbrood werden we een beetje zat.
Bijna bijna de chocoladepasta over het hoofdgezien maar toch nog op tijd gevonden.

Terug naar Nsoatre toe ging wat lastig de taxi chauffeurs willen meer geld van ons dan dat het ritje eigenlijk kost. Als je blank bent hier betekend dat ook dat je rijk bent. Al hoeft dat totaal niet zo te zijn. Maar daar hebben ze hier geen kennis van. Uiteindelijk is het ons toch gelukt al moesten we 3 keer van taxi verwisselen.

In de avond hebben we van de stoelen doeltjes gemaakt en hebben we met een soft balletje gevoetbald in de woonkamer. Ik kan met trots vertellen dat ik gewonnen heb.